KESEDIAAN GURU DALAM PELAKSANAAN KURIKULUM TAHFIZ MODEL ULUL ALBAB (TMUA) : SATU KAJIAN KES DI SARAWAK
Abstract
Kajian ini bertujuan untuk mengenal pasti kesediaan guru dalam pelaksanaan Maharat al-Quran dalam program Tahfiz Model Ulul Albab (TMUA) yang dijalankan di sebuah sekolah terpilih di Sarawak. Kajian dilaksanakan terhadap dua aspek kesediaan guru dalam proses pengajaran dan pembelajaran (PdP) iaitu kualiti bacaan guru sendiri dan bahan bantu mengajar bagi Maharat al-Quran. Rekabentuk kajian ini menggunakan rekabentuk kajian kes yang melibatkan 20 orang guru TMUA sebagai sampel di sebuah sekolah menengah kebangsaan agama (SMKA) yang melaksanakan program TMUA di Sarawak. Kajian kes ini dianalisis dengan menggunakan satu set instrumen soal selidik digunakan untuk mengukur kesediaan guru terhadap pelaksanaan Maharat al-Quran dalam program TMUA diedarkan kepada guru. Berdasarkan kepada ujian kebolehpercayaan nilai Cronbach Alpha yang diperoleh daripada menunjukkan kesemua pembolehubah berada pada indeks alpha antara 0.7 hingga 0.9. Ini menunjukkan bahawa item-item soal selidik yang dibina sesuai untuk digunakan dalam kajian. Berdasarkan dapatan imperikal, kajian kes ini membuka satu kefahaman mengenai kesediaan guru dalam pelaksanaan Maharat al-Quran dalam program TMUA dan usaha penambahbaikan yang perlu dijalankan bagi memartabatkan pendidikan negara.
Full Text:
PDFReferences
Abu Bakar, N. (1990). Kurikulum: Perspektif Dan Pelaksanaan. Kuala Lumpur: Penerbitan Pustaka Antara.
Abd Halim Tamuri & Nazri Mohamad (2010). Pengajaran dan Pembelajaran Pendidikan Islam Berasaskan Laman Web. Dalam Kaedah Pengajaran dan Pembelajaran Pendidikan Islam: UKM. Selangor: Penerbit UKM Press.
Abd Shatar Che Abd Rahman. (2007). Pengetahuan kandungan pedagogi guru Pendidikan Moral Tingkatan Empat di sebuah sekolah. Tesis PhD. Universiti Malaya. (Tidak diterbitkan).
Azizi, Y. (2001). Keberkesanan Pelaksanaan Program Kemahiran Hidup Di Sekolah - Sekolah Menengah Di Malaysia Berdasarkan Model Penilaian CIPP. Universiti Pertanian Malaysia.
Creswell, J. W., & Clark, V. L. (2007). Designing And Conducting: Mixed Methods Research. United States Of America: Sage Publications.
Cronbach, L. . (1963). Course Improvement Through Evaluation. Teachers College Record, (64), 672–683.
Ghazali, Y. (2010). Penilaian Kemahiran Lisan Dalam Kurikulum Bahasa Arab Di UITM. In Seminar Penyelidikan Siswazah UKM. Selangor: Fakulti Pendidikan Universiti Kebangsaan Malaysia.
Kamus Dewan Edisi Keempat (2002). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Koehler, M. J., & Mishra, P. (2009).What is technological pedagogical content knowledge? Contemporary Issues inTechnology andTeacher Education, 9(1). Retrieved from http://www.citejournal.org/vol9/iss1 /general/article1.cfm.
KPM. (2015). Pekeliling Ikhtisas Pelaksanaan TMUA di Sekolah Menengah Kementerian Pendidikan Malaysia. Putrajaya.
Kotrlik, J. W., & Redmann, D. H. (2009). Technology Adoption For Use In Instruction By Secondary Technology Education Teachers. Journal Of Technology Education, 21(1), 44-59.
Mohd Nordin, A. B. (2011). Penilaian Program Mata Pelajaran Vokasional (MPV) Bagi Bidang Pertanian Di Sekolah Menengah Semenanjung Malaysia. Universiti Kebangsaan Malaysia.
Mohd Salleh, L. (1996). Perkembangan Dan Haluan Pendidikan Malaysia. Kuala Lumpur: Berita Publishing Sdn Bhd.
Mohd Shahril, A., & Sidek, B. (2013). Integrating Ulul Albab Education and Science Education in Development Insan Ta ’ Dibi Generation : A Case Study of Mara Junior Science College ( Mjsc ). In WEI International Academic Conference Proceedings (pp. 96–103).
Nik Mohd Rahimi, N. Y. (2004). Kemahiran Mendengar Bahasa Arab: Satu Kajian Di Sekolah Menengah Kerajaan Negeri. Universiti Kebangsaan Malaysia.
Rahman, M., & Mohamad Syukri, A. (2014). Penilaian Pengajaran Dan Pembelajaran Kemahiran Membaca Bahasa Arab Sijil Menengah Agama (SMA) Kurikulum Al - Azhar Di Sekolah - Sekolah Agama Bantuan Kerajaan Negeri Selangor. Igarss 2014, (1), 1–5.
Rohaizan, B., Zulkifli, A., & Abdul Hakim, A. (2014). Showcasing an Alternative Educational Systems Using the Philosophy of Ulul Albab. Swiss Journal of Research in Business and Social Sciences,1(1), 1–10.
Saerah, S. (2001). Perkembangan Kurikulum : Teori dan Amalan (Ke-2). Sg Buloh , Selangor: Alam Pintar Enterprise.
Sarif, S. M., & Ismail, Y. (2012). Utilizing Ulū al-Albāb Approach for Managing Organizational Knowledge Assets. In Proceedings Of Knowledge Management International ConferenceR (KMICE) 2012 (pp. 4–6).
Saylor, J., Alexander, W., & Lewis, A. (1981). Curriculum Planning For Better Teaching And Learning. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Stufflebeam, D. L. (2003). The CIPP Model For Program Evaluation. Boston: Kluwer - Nijhoff Publishing.
Stufflebeam, D. L., & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation Theory, Models & Applications. San Francisco: CA: Jossey - Bass.
Shulman, L. S. (1987). Knowledge and teaching: Foundations of the new reforms. Harvard Educational Review, 57(1), 1-22.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
eISSN : 2600-769X