Penggunaan Ungkapan Al-Auj’ah ᶜIndī Di Sisi Zakariyya Al-Kāndahlawi: Tumpuan Terhadap Karya Al- Abwāb Wa Al-Tarājim Li Ṣaḥīḥ Al-Bukhārī

Mohd Aashif Ismail, Latifah Abdul Majid, Mohd Arif Nazri

Abstract


Salah faham maksud yang ingin disampaikan oleh pengkarya boleh menyebabkan berlaku kecelaruan. Kecuaian dalam memahami maksud tersirat seseorang pengkarya boleh menimbulkan pelbagai reaksi negatif dalam kalangan masyarakat. Sebagai salah seorang tokoh ilmuan dalam bidang hadis, kalām al-aujah ᶜindī al-Kāndahlawi juga boleh menyebabkan seseorang itu terkeliru daripada memahami maksud sebenar beliau. Oleh itu kajian ini dilakukan untuk mengenalpasti maksud sebenar dan murād al-Kāndahlawi di sebalik penggunaan perkataan al-aujah ᶜindī di dalam karya beliau al-Abwāb wa al-Tarājim Li Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. Kajian ini dijalankan dengan menggunakan reka bentuk kualitatif secara analisis karya al-Abwāb wa al-Tarājim li Ṣaḥīḥ al-Bukhārī garapan al-Kāndahlawi. Data-data ini kemudiannya dianalisis secara deskriptif. Hasil kajian mendapati bahawa ungkapan al-aujah ᶜindī al-Kāndahlawi terbahagi kepada tujuh bahagian. Pertama, Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Ḥukum. Kedua, Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Tarjamah Al-Muqayyadah. Ketiga, Al-Aujah ᶜIndī Li Ta’kīd Al-Aqwāl Al-Jahābidhah. Keempat, Al-Aujah ᶜIndī Li Radd Aqwāl Al-Jahābidhah. Kelima, Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Tarjamah. Keenam, Al-Aujah ᶜIndī Fī Bayān Barāᶜah Al-Ikhtitām. Ketujuh, Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Hadis.

 

Misconceive of intended interpretation tendered by the author could give rise to defectiveness of understanding and disorder. Inattentiveness in acknowledging the oblique or implied meaning intended by the author could precipitate profuse repercussion within society. Being one of the renowned Hadith scholars, kalām al-aujah ᶜindī ,  al-Kāndahlawi is also not spared from begetting misconception of his intended interpretation from his writing. Premised on this presence, this research is intended to actuate understanding of the word ‘al-aujah ᶜindī’ in his book, ‘al-Abwāb wa al-Tarājim Li Ṣaḥīḥ al-Bukhārī’. This research is conducted exclusively employing Library Research method. The outcome of this research verified that al-aujah ᶜindī al-Kāndahlawi is disjoined into seven (7) branches as follow: Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Ḥukum, Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Tarjamah Al-Muqayyadah, Al-Aujah ᶜIndī Li Ta’kīd Al-Aqwāl Al-Jahābidhah, Al-Aujah ᶜIndī Li Radd Aqwāl Al-Jahābidhah, Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Tarjamah, Al-Aujah ᶜIndī Fī Bayān Barāᶜah Al-Ikhtitām and Al-Aujah ᶜIndī Li Bayān Al-Hadis.


Full Text:

PDF

References


ᶜAbd al-Mājid al-Ghaurī. 2019. Manhaj Zakariyya al-Kāndahlawī Fī Aujaz al-Masālik. Selangor: KUIS INHAD

al-Bukharī, Abī ᶜAbd Allāh Muḥammad Bin Ismāᶜīl. 2012. Ṣaḥīḥ Al-Bukharī. Riyāḍ: Dār al-Ta’ṣīl

Binyūnis al-Waliy. 2004. Ḍawābiṭ al-Tarjīḥ ᶜInda Wuqūᶜ al-Taᶜāruḍ Ladā al-Uṣūliyyīn. Riyādh: Maktabah Aḍwā’ al-Salaf

Fairūz Ābādī, Majduddīn Muḥammad Bin Yaᶜqūb. 2008. Qāmūs al-Muḥīṭ. Cetakan Keempat. Cairo: Dār al-Hadīth

Ibn Ḥajar al-ᶜAsqalānī. 2010. Al-Hady al-Sārī Syarḥ Gharīb al-Bukhārī. Cetakan Ketiga. Beirut: Dār al-Maᶜrifah

Ibn Ḥajar al-ᶜAsqalānī. 2001. Fatḥ al-Bārī Fi Syarḥ Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. Cetakan Pertama. Mesir: Maktabah Mesir

Ibn Manẓūr, Jamāl al-Dīn Muḥammad bin Mukarram. 1999. Lisān al-ᶜArab. Amīn Muḥammad bin ᶜAbd al-Wahhāb & Muḥammad al-Ṣādiq al-Buᶜaidī (Pnyt) . Beirut: Dār Iḥyā’ al-Turāth al-ᶜArabī

Ibn Al-Munayyir, Nāṣir Al-Dīn Aḥmad Bin Muḥammad. 1990. Al-Mutawārī Alā Abwāb Al-Bukhārī. ᶜAli Ḥasan ᶜAli ᶜAbd Al-Ḥamīd (pnyt). Beirut: Al-Maktab Al-Islamī

Al-Kāndahlawi, Muḥammad Zakariyya. 2012. Al-Abwāb Wa Al-Tarājim Li Ṣaḥīḥ Al-Bukhārī. Beirut: Dār al-Kutub al-ᶜIlmiyyah

Al-Kāndahlawi, Muḥammad Zakariyya. 2003. Aap Beeti: Autobiography of Qutbul Aqtaab Shaikhul Hadith Hazrat Maulana Zakariya Kandhlawi. Dar al-Isyāᶜāt

Al-Kāndahlawi, Muḥammad Zakariyya. 1420. Kanz al-Mutawārī fī Maᶜādin Lāmiᶜ al-Darārī wa Ṣaḥīḥ al-Bukhārī. Pakistan: Al-Khalil Pubishing House

Maryam Muḥammad Ṣāliḥ al-Ẓafīrī (2002). Muṣṭalaḥāt al-Madhāhib al-Fiqhiyyah wa Asrār al-Fiqh al-Marmūz fī al-Aᶜlām wa al-Kutub wa al-Ārā’ wa al-Tarjīḥāt. Mesir: Dār Ibn Ḥazm

Muhammad Said Al-Mujahed. 2020. Giving Preference (Tarjih) Between Texts with Attribution: Reffering To Narrators Standards: الترجيح بين النصوص بالإسناد: مرجحات تعود إلى الراوي أنموذجًا. Al-Qanatir: International Journal of Islamic Studies, 19(1), 98–118

Muhammad Syahid. 2005. Ulamā’ Maẓāhir Al-ᶜUlūm Wa Injāzātuhum Al-ᶜIlmiyyah Wa Al-Ta’līfiyyah. Sahāranfūr: Maktabah al-Syeikh al-Tidhkāriyyah.

Muhammad Syakir Umair Al-Maᶜrūfī. 2010. Rayḥānah Al-Hind Syeikh Al-Hadis Muḥammad Zakariyyā Al-Kāndahlawi Ḥayāthuhu Wa Khidmatuhū Fi ᶜUlūm Al-Hadis. Sahāranfūr: Majmaᶜ al-Syeikh Muḥammad Zakariyyā

Al-Suhailī, ᶜAbd al-Raḥmān bin ᶜAbdullāh bin Aḥmad. 2000. Al-Rauḍ Al-Anf. ᶜUmar ᶜAbd al-Salām al-Salāmī (pnyt). Bierut: Dār Iḥyā’ al-Turāth al-ᶜArabī


Refbacks

  • There are currently no refbacks.


__________________________________________________________

Research Centre for al-Quran and al-Sunnah
Faculty of Islamic Studies
The National University Of Malaysia
43600 UKM Bangi, Selangor Darul Ehsan, Malaysia
Tel: +60 3 8921 4405 | Fax: +60 3 8921 3017
Email: alturathjournal@gmail.com

 

Copyright ©2016 Centre of Islamic Heritage Sustainability, UKM