PEMIKIRAN AKIDAH SHAYKH NĀẒIM AL-QUBRUṢĪ MENURUT AHLI SUNNAH WALJAMAAH: ULASAN KRITIKAL TERHADAP DAKWAAN DALAM ISU-ISU TASAWUF

  • Abdullah Zawawi Bin Mohd Zawawi International Islamic University Malaysia (IIUM)
  • Muhammad Ayman Al-Akiti International Islamic University Malaysia
  • Ahmad Arif Bin Zulkefli, Dr. Universiti Teknologi MARA (UiTM)
  • Zainul Abidin Bin Abdul Halim International Islamic University Malaysia (IIUM)
Keywords: Nāẓim al-Qubruṣī, Naqshabandī, Tasauf, Ulasan Tesis PhD, khilāfiyyah, Sufism, Criticism of PhD Thesis, Disagreement

Abstract

Kajian ini merupakan suatu kritikan terhadap tesis yang bertajuk ‘Pemikiran Akidah Shaykh Nāẓim al-Qubruṣī Menurut Ahli Sunnah Waljamaah’, sebuah tesis di peringkat Doktor Falsafah (PhD) yang meneliti beberapa sisi pandangan akidah dan tasauf Shaykh Nāẓim al-Qubruṣī. Penulis tesis telah menyimpulkan bahawa ajaran Shaykh Nāẓim sebagai bercanggah dengan pandangan Ahli Sunnah Wal Jamaah yang benar. Namun, penelitian yang mendalam terhadap tesis mendapati bahawa termuat padanya beberapa kesalahan dan kecacatan dari segi penggunaan metodologi dan penghujahan. Penulis tesis dilihat gagal untuk memahami beberapa perumpamaan dan metafora berbahasa Inggeris, mereka-reka andaian sendiri secara sengaja dan tidak meraikan khilāf para ilmuwan dalam beberapa isu tertentu. Ini ditambah pula dengan kenyataan bahawa Tarekat Shaykh Nāẓim ini telah pun diperakui untuk diamalkan di Negeri Sembilan; oleh kerana itu, kajian ini ditulis bagi menganalisis beberapa dakwaan salah terkait isu-isu tasauf yang terkandung di dalam tesis serta meneliti interpretasi penulisnya terhadap teks-teks Shaykh Nāẓim dalam isu-isu tersebut. Metodologi yang diguna pakai adalah kajian tekstual analisis tesis. Isu-isu yang dibahaskan termasuklah mengenai kesahihan sanad tarekat Shaykh Nāẓim, konsep Nūr Muḥammad, isu wali bersifat dengan sifat-sifat Allāh, stesen kuasa wali, wali memiliki aroma khas dan wali mengetahui ilmu rahsia di dalam al-Quran. Hasil kajian mendapati bahawa dakwaan yang dinyatakan di dalam tesis adalah tidak benar dan tersasar daripada apa yang dimaksudkan oleh Shaykh Nāẓim. Hal ini dilihat berpunca daripada beberapa faktor antaranya seperti bergantung kepada sumber sekunder sebagai rujukan, tidak membuat pengesahan maklumat, tidak memahami perumpamaan dan metafora bahasa Inggeris, pengabaian konteks, pembacaan yang tidak luas dalam bidang akidah dan tasauf sehingga membuat kesimpulan yang bersandar kepada andaian semata-mata.

Author Biographies

Abdullah Zawawi Bin Mohd Zawawi, International Islamic University Malaysia (IIUM)

Ustaz Abdullah Zawawi adalah seorang pelajar PhD di Jabatan Usul al-Din, di Universiti Islam Antarabangsa Malaysia.

Beliau mendapatkan pendidikan ijazah sarjana muda dari Universiti al-Qadi Iyyadl, Marakesh, Maghribi dan Ijazah Sarjana dalam bidang Tasawuf dari Universiti Muhammad V, Rabat, Maghribi.

Ahmad Arif Bin Zulkefli, Dr., Universiti Teknologi MARA (UiTM)

Dr. Ahmad Arif ialah seorang pensyarah di Akademi Pengajian Islam Kontemporari (ACIS), Universiti Teknologi MARA (UiTM) Cawangan Melaka.

Beliau mendapatkan PhD dari Universiti al-Qadi Iyyadl, Marakesh Maghribi dalam bidang Akidah, Ijazah Sarjana dari Universiti Hassan II, Casablanca dalam bidang Akidah, dan Ijazah Sarjana Muda dari Universiti al-Qadi Iyyadl, Marakesh, Maghribi dalam bidang Pengajian Islam.

Zainul Abidin Bin Abdul Halim, International Islamic University Malaysia (IIUM)

Ustaz Zainul Abidin bin Abdul Halim is a Phd student at Usul al-Din department, IIUM.

He held his Masters from University of Abd al-Malik al-Sa'di, Tetouan, Morocco in Usul al-Din, and degree from University of al-Qadi Iyyadl, Marakesh, Morocco, in Islamic Studies.

References

ʽAbd al-ʽAzīz Al-Kubayṭī. 2013. Al-Taṣawwuf al-Islāmī fī al-Wilāyāt al-Muttaḥidah al-Amrīkiyyah. Beirut: Dār al-Kutub al-ʽIlmiyyah.

ʽAbd Allah Al-Hararī. 2009. Al-Taḥdhīr al-Sharʽī al-Wājib. Beirut: Sharikah Dār al-Mashārīʽ.

ʽAbd Allah bin Muḥammad bin al-Ṣiddīq Al-Ghumārī. 2016. Mawsūʽah al-ʽAllāmah al-Muḥaddith al-Mutafannin Sayyidī al-Sharīf ʽAbd Allah bin Muḥammad bin al-Ṣiddīq al-Ghumārī al-Ḥasanī. Ed. Maḥmūd Saʽīd Muḥammad Mamdūḥ. Kaherah: Markaz al-Buḥūth wa al-Dirāsāt bi Kulliyyah al-Ṣafā al-Islāmiyyah bi Mālīziyā.

ʽAbd al-Ḥalīm Maḥmūd. 2021. Qaḍiyyah al-Taṣawwuf – al-Madrasah al-Shādhiliyyah. Kaherah: Dār al-Maʽārif.

ʽAbd al-Qādir ʽĪsā. 2012. Ḥaqāʼiq ʻan al-Taṣawwuf. Aleppo: Dār al-ʽIrfān.

ʽAbd al-Raḥīm Al-Khaznawī. 2015. Al-Ṭarīqah al-Naqshabandiyyah Nashʼatuhā wa Uṣūluhā wa Taṭawwuruhā. Turki: Maktabah Saydā.

ʽAbd al-Wahhāb bin Aḥmad Al-Shaʽrānī. 2019. Laṭāʼif al-Minan wa al-Akhlāq fī Bayān Wujūb al-Taḥadduth bi Niʽmah Allah ʽalā al-Iṭlāq. Pent.: Muʽādh ʽAbd al-Raḥman al-Hawāsh. Damsyik: Dār al-Taqwā.

ʽAbd al-Wahhāb bin Aḥmad Al-Shaʽrānī. 2005. al-Ṭabaqāt al-Kubrā. Pent.: Aḥmad ʽAbd al-Raḥīm al-Sāʼīḥ. Kaherah: Maktabah al-Thaqāfah al-Dīniyyah.

Aḥmad Shihāb al-Dīn bin Ḥajar Al-Haytamī. 2015. Al-Fatāwā al-Ḥadīthiyyah. Ed. Aḥmad ʽInāyah. Damsyik: Dār al-Taqwā.

Aḥmad Zarrūq Al-Fāsī. 1985. Sharḥ Ḥikam Ibn ʽAṭāʼi Allah. Pent.: ʽAbd al-Ḥalīm Maḥmūd. Kaherah: Muʼassasah Dār al-Shaʽb.

Aḥmad Zarrūq Al-Fāsī. 2011. ʽUddah al-Murīd al-Ṣādiq – al-Shaykh Aḥmad Zarrūq Ārāʼuhu al-Iṣlāḥiyyah. Ed. Idrīs ʽAzzūzī. Rabat: Wizārah al-Awqāf wa al-Shuʼūn al-Islāmiyyah.

ʽAlī bin Ḥusayn Al-Kāshifī. 1862. Rushaḥāt ʽAyn al-Ḥayāt. Istanbul: al-Maṭbaʽah al-Mīriyyah.

ʽAlī Jumʽah. 2009. Al-Bayān li Mā Yushgilu al-Adhhān. Kaherah: al-Muqaṭṭam li al-Nashr wa al-Tawzīʽ.

Ismāʽīl Ḥaqqī,. t.th. Tafsīr Rūḥ al-Bayān. Beirut: Dār al-Fikr.

ʽIyyāḍ bin Mūsā al-Yaḥṣabī. 2013. Al-Shifā bi Taʽrīf Ḥuqūq al-Muṣṭafā. Pent.: ʽAbduh ʽAlī Kūshak. Dubai: Jāʼizah Dubay al-Dawliyyah li al-Qurʼān al-Karīm.

Keputusan Muzakarah Jawatankuasa Fatwa Negeri Sembilan Bil. 1/2018-1439H pada 24 Januari 2018.

Luthfi Makhasin. 2015. The Politics of Contending Piety: Naqshabandi-Haqqani Sufi Movement and The Struggle for Islamic Activism in Contemporary Indonesia. Australia: School of Culture, History and Language, College of Asia and the Pacific, The Australian National University.

Luthfi bin Yahya. 2018. Penegasan Kembali Habib Luthfi Atas Thoriqoh Naqsyabandi Haqqani. Diakses pada 27 Ogos 2021. https://youtu.be/6Z0qRXzNvbI.

Markaz al-Naṣr li Ahl al-Sunnah wa al-Jamāʽah. 2011. Al-Taḥdhīr min al-Madʽū ʽAbd Allah al-Hararī wa Ḥarakah al-Aḥbāsh al-Lubnāniyyah al-Musammāh Jamʽiyyah al-Mashārīʽ al-Khayriyyah al-Islāmiyyah. Jakarta: https://eshaykh.com/doctrine/who-are-the-habashis/. Diakses pada 25 Ogos 2021.

Mohd Asyran Safwan Bin Kamaruzaman. 2020. Pemikiran Akidah Shaykh Nāẓim Al-Qubruṣī Menurut Ahli Sunnah Waljamaah. Tesis PhD. Bangi: Universiti Kebangsaan Malaysia.

Moshe Gammer. 1994. Muslim Resistance to The Tsar: Shamil and The Conquest of Chechnia and Dagestan. London: Frank Cass & Co. Ltd.

Muḥammad Amīn Al-Kurdī. 1329H. al-Mawāhib al-Sarmadiyyah fī Manāqib al-Naqshabandiyyah. Mesir: Maṭbaʽah al-Saʽādah.

Muḥammad Amīn al-Kurdī al-Irbilī. 2014. Tanwīr al-Qulūb fī Muʽāmalah ʽAllām al-Ghuyūb. Pent.: Mājid al-Ḥamawī. Beirut: Dār Ibn Ḥazm.

Muḥammad al-Hāshimī al-Baṣrī Ibn Saʽd. 1997. Al-Ṭabaqāt al-Kubrā. Pent. Muḥammad ʽAbd al-Qādir ʽAṭā. Beirut: Dār al-Kutub al-ʽIlmiyyah.

Muhammad Hisham Kabbani. 2004. Classical Islam and the Naqshbandi Sufi Tradition. Washington: Islamic Supreme Council of America (ISCA).

Muhammad Hisham Kabbani. 1995. The Naqshabandi Sufi Way: History and Guidebook of The Saints of The Golden Chain. Chicago: Kazi Publications.

Muḥammad bin ʽĪsā Al-Tirmīdhī. 1996. Al-Jāmiʽ al-Kabīr. Pent.: Bashshār ʽAwwād Maʽrūf. Beirut: Dār al-Gharb al-Islāmī.

Muḥammad bin Muḥammad Al-Ghazālī. 2020. Ayyuhā al-Walad. Jeddah: Dār al-Minhāj.

Muḥammad bin Muḥammad Al-Ghazālī. 2019. Jawāhir al-Qurʼān. Jeddah: Dār al-Minhāj.

Muḥammad bin Muḥammad al-Mahdī Al-Timsamānī. 2006. Mawlāy ʽAlī Shuqūr – Tarjamatuhu wa Baʽḍu Āthārihi. Beirut: Dār al-Kutub al-ʽIlmiyyah.

Muḥammad Nāẓim Al-Qubruṣī. 1980. Mercy Oceans Book One. t.tp: t.pt.

Muḥammad Nāẓim Al-Qubruṣī. 2007. Mercy Oceans Book Two. Cyprus: Spohr Publishers Limited.

Muḥammad Nāẓim Al-Qubruṣī. 2001. Rubies of Resplendence. Sri Lanka. t.pt.

Muḥammad Nāẓim Al-Qubruṣī. 2002. In The Mystic Footsteps of Saints Volume 2. Fenton: Naqshabandi Haqqani Sufi Order.

Muḥammad bin ʽUmar Al-Rāzī. 1420H. Mafātīḥ al-Ghayb. Beirut: Dār Iḥyāʼ al-Turāth al-ʽArabī.

Shams al-Dīn al-Dhahabī. 1982. Siyar Aʻlām al-Nubalāʼ. Pent. Shuʻayb al-Arnāʼūṭ & Bashār Maʻrūf dll. Beirut: Muʼassasah al-Risālah.

Shihāb al-Dīn Maḥmūd Al-Alūsī. 1994. Rūḥ al-Maʽānī fī Tafsīr al-Qurʼān al-ʽAẓīm wa al-Sabʽi al-Mathānī. Pent. ʽAlī ʽAbd al-Bārī ʽAṭīyyah. Beirut: Dār al-Kutub al-ʽIlmiyyah.

Syed Muhammad Naquib Al-Attas. 1963. Some Aspects of Ṣūfism as Understood and Practised Among the Malays. Ed. Shirle Gordon. Singapore: Malaysian Sociological Research Institute Ltd.

Published
2021-12-30
How to Cite
Bin Mohd Zawawi, A., Al-Akiti, M., Bin Zulkefli, A., & Bin Abdul Halim, Z. (2021). PEMIKIRAN AKIDAH SHAYKH NĀẒIM AL-QUBRUṢĪ MENURUT AHLI SUNNAH WALJAMAAH: ULASAN KRITIKAL TERHADAP DAKWAAN DALAM ISU-ISU TASAWUF. Al-Hikmah, 13(2), 3-34. Retrieved from https://spaj.ukm.my/jalhikmah/index.php/jalhikmah/article/view/454