USLUB DA’WAH IN DĪWĀN IMAM SHĀFIᶜĪ

Uslūb Dakwah Dalam Dīwān Imam ShāfiᶜĪ

  • Khazri Osman, (Corresponding author) Universiti Kebangsaan Malaysia
  • Badlihisham Mohd Nasir Universiti Teknologi Malaysia
  • Siti Rugayah Tibek Universiti Sains Islam Malaysia
  • Ahmad Irdha Mokhtar Universiti Kebangsaan Malaysia
Keywords: uslūb, da’wah, poetry, Dīwān Imam Shāfi’ī, literature

Abstract

Verses in poetry are not just being composed for the purpose of entertainment only, but they have more than the important roles in da’wah. The utterances in the poetry do not only symbolise the thought and the personality of the poet. This research is to identify the uslub da’wah found in Imam Shāfi’ī’s poetry. Imam Shāfi’ī was a famous and great theologian during the second hijri century. His philosophical knowledge covers the areas of fiqh and Arabic. Nevertheless, people know him for his Shafi'i fiqh rather than his poetries. He was a diligent preacher in making the Muslims understand Islam through his preach orally and even in writings. His poetries deserved to be put forward because of his ability to integrate the value of da’wah and literature. The biggest part of his poetries is about morality, values and the lives of the society at that time. This research used a qualitative method by using the content analysis as the research design. Every single verse contained in the DīwānImam Shāfi’ī was being analysed to determine the elements of the uslub da’wah. The findings revealed that among the uslub elements found in the poem are humour, avoidance in debating with lower ability people, manners in debating and paying back something wicked with kindness. 

Author Biographies

Khazri Osman, (Corresponding author), Universiti Kebangsaan Malaysia

Senior Lecturer
Pusat Kajian Dakwah dan Kepimpinan
Fakulti Pengajian Islam,
Universiti Kebangsaan Malaysia
43600 Bandar Baru Bangi
Selangor.
Email: khazriosman@gmail.com

Badlihisham Mohd Nasir, Universiti Teknologi Malaysia

Senior Lecturer
Akademi Tamadun Islam
Fakulti Sains Sosial & Kemanusiaan,
Universiti Teknologi Malaysia
84600 Pagoh
Johor.

Siti Rugayah Tibek, Universiti Sains Islam Malaysia

Senior Lecturer
Fakulti Kepimpinan dan Pengurusan,
Universiti Sains Islam Malaysia
71800 Nilai
Negeri Sembilan.

Ahmad Irdha Mokhtar, Universiti Kebangsaan Malaysia

Senior Lecturer
Pusat Kajian Dakwah dan Kepimpinan
Fakulti Pengajian Islam,
Universiti Kebangsaan Malaysia
43600 Bandar Baru Bangi
Selangor.

References

Al-Quran

Abdul Ghafar Hj Don, Syabuddin Gadai & Ahmad Redzuwan Mohd.Yunus. 2011. Dakwah bersepadu : model dakwah alternatif menghadapi budaya hedonisme. Jurnal al-Hikmah 3.

http://spaj.ukm.my/jalhikmah/index.php/jalhikmah/article/view/3/p df.

Ali Hamsa. 2012. Draf Ucapan Ketua Setiausaha Negara. 2.

http://www.mot.gov.my/my/Newsroom/UcapanKSN/Ucapan KSN

Sempena Program Bicara Merdeka dan Sesi Bersama KSN Oleh BTN.pdf.

Almaᶜī, Zāhir ᶜAwwāḍ. t.th. Manāhij Al-Jadal Fi Al-Quran Al-Karīm. Beirut: Dār al-Kitāb al-ᶜArabī.

Anggun Resdasari Prasetyo & Harlina Nurtjahjanti. 2012. Pengaruh penerapan terapi tawa terhadap penurunan tingkat stres kerja pada pegawai kereta api. Diponegoro University E-Journal Access 11(115-130). http://core.ac.uk/download/pdf/11737248.pdf.

Aṣbahānī, Ahmad ᶜAbdullah. 1974. Ḥilyah Al-Awliyā’. Kaherah: Al-Saᶜādah.

Bahjat, Munjid Musṭafā. 1999. Dīwān Al-Shāfiᶜi. Damsyik: Dār al-Qalam.

Bawārdī, Misfir ᶜAbdullah. t.th. Usus al-daᶜwah fi surah ibrāhīm ᶜalayhi al-salām. Universiti Imam Muhammad bin Saᶜūd.

Bukhārī, Muhammad Ismāᶜīl. 2001. Ṣaḥīḥ Al-Bukhārī. Beirut: Dār al-Tawq al-Najāt.

ᶜAwdah, Sulayman Fahd. t.th. Shahr al-Ḥilm.

http://islamtoday.net/nawafeth/services/saveart-28-6423.htm.

ᶜUbaydāt, Maḥmūd Sālim. 1990. Asālīb Fi Al-Waᶜẓ Wa Al-Irshād. Amman: Maktabah al-Risālah al-Ḥadīthah.

Dhahabī, Muhammad Ahmad. 2006. Siyar Aᶜlām Al-Nubalā’. Kaherah: Dār al-Hadīth.

Fayyūmī, Saᶜīd. 2006. Al-ṣūrah al-fanniyyah fi shiᶜr al-imām al-shāfiᶜī. Majallah Jāmiᶜah al-Quds al-Maftūhaḥ 7.

http://www.qou.edu/arabic/magazine/issued7/research7.pdf.

Ḥamawī, Yāqūt ᶜAbdullah. 1993. Muᶜjam Al-Udabā’. Beirut: Dār al-Gharb al-Islāmī.

Haryati Adni & Tengku Ghani T. Jusoh. 2013. Idea- idea pendidikan dalam syair imam al-shāfiᶜī. The Journal Of Al-Hikmah 5 49–59.

http://spaj.ukm.my/jalhikmah/jalhikmah/article/view/31/31.

Ibn ᶜAbd al-Barr, Yūsuf ᶜAbdullah. 1989. Adab Al-Mujālasah. Mesir: Dār al-Ṣaḥābah.

Ibn ᶜAsākir, ᶜAlī al-Hasan. 1995. Tārīkh Dimashq. Beirut: Dār al-Fikr.

Ibn Manẓūr, Muhammad Mukarram. 1993. Lisān Al-ᶜArab. Beirut: Dār Sādir.

Ibn Rajab al-Ḥanbalī, ᶜAbd al-Raḥmān Ahmad. 2001. Jāmiᶜ Al-ᶜUlūm Wa Al-Ḥikam. Shuᶜayb Al-Arnauṭ (pnyt.). Beirut: Muassasah al-Risālah.

Ibn Rashīq, al-Ḥasan ibn Rashīq. 1981. Al-ᶜUmdah. Beirut: Dār al-Jīl.

Ismail Hamad. 2012. Komunikasi Pendekatan Islam. 7.

http://www.icu.gov.my/pdf/artikel/book_review_komunikasi_islam.pdf.

Kāmil, ᶜUmar ᶜAbdullah. t.th. Ādāb Al-Ḥiwār Wa Qawāᶜid Al-Ikhtilāf. Arab Saudi: Kementerian Wakaf.

Miṣrī, Muhammad Ḥusayn. t.th. Al-Ukhuwwah Ayyuhā Al-Ikhwah. Kaherah: Al-Maktabah al-Islamiyyah.

Muhammad Ḥusayn Yaᶜqūb. 2002. Munṭalaqāt Ṭalib Al-ᶜIlm. Kaherah: Al-Maktab al-Islāmī.

Munāwī, ᶜAbd al-Raūf Tāj al-ᶜĀrifīn. 1970. Fayḍ Al-Qadīr. Beirut: Dār al-Maᶜrifah.

Najidah Zakariya & Abu Dardaa Mohamad. 2013. Media sebagai wasilah dakwah. Jurnal al-Hikmah 5 92–99.

http://spaj.ukm.my/jalhikmah/jalhikmah/article/view/35/35.

Nāṣir, Maymūnah. 2012. Al-Tasāmuḥ Maẓāhiruhu Wa Āthāruhu.

http://www.alukah.net/social/0/42727/.

Qaraḍāwī, Yusuf ᶜAbdullah. 2015. Man al-Khiyanah? http://www.qaradawi.net/new/articles/8104-2015-08-08-14-08-00 (September 1, 2015).

Saᶜdī, ᶜAbd ᶜal-Raḥmān Nāṣir. 2000. Taysīr Al-Karīm Al-Raḥmān. Beirut: Muassasah al-Risālah.

Safārīnī, Muhammad Ahmad. 1993. Ghidhā’ Al-Albāb. Mesir: Muassasah Qurṭubah.

Ṣanᶜānī, Muhammad Ismāᶜīl. 2011. Al-Tanwīr Sharḥ Al-Jāmiᶜal-Ṣaghīr. Riyadh: Dar al-Salam.

Sayyid, Hikmat Ṣāliḥ. 1984. Dirāsah Fanniyyah Fi Shᶜir Al-Shāfiᶜī. Beirut: ᶜĀlam al-Kutub.

Shaykhū, Rizqullah Yusuf. t.th. Majānī Al-Adab. Beirut: Maṭbaᶜah al-Ābā’al-Yasūᶜiyīn.

Shitaywī, Ahmad Ahmad. 2003. Diwan Al-Imām Shāfiᶜī. Mesir: Dār al-Ghadd al-Jadīd.

Sunaydī, Ibrāhīm ᶜAbd al-Karīm. 2009. Al-ḥiwār wa al-mināẓarah fī al-islām aḥmad dīdāt namudhazajan fī al-ᶜaṣr al-ḥadīth. Jāmiᶜah Umm al-Qurā Li al-Dirāsāt al-Islāmiyah 46.

Thaᶜālabī, ᶜAbdullah Muhammad. 1992. Al-Iᶜjāz Wa Al-Ījāz. Beirut: Dār al-Nafāis.

Try Abriansyah Arif. 2013. Komitmen dengan pemaafan dalam hubungan persahabatan. Jurnal Online Psikolog 1(2) 414–29.

http://ejournal.umm.ac.id/index.php/jop/article/viewFile/1648/1744.

Wāil Ḥafiẓ Khalaf. t.th. Waṣāyā Al-Ābā’ Li Al-Abnā’. Mesir: Dār Ibn al-Qayyim.

Zikmal Fuad & Ahmad Ato’ Mokhtar. 2014. Pendekatan bahasa dalam dakwah: satu sorotan ringkas. Dlm. International Research Management and Innovation Conference, http://rmc.kuis.edu.my/irmic/wp-content/uploads/2014/12/045-PENDEKATAN-BAHASA-DALAM-DAKWAH.pdf.

Zulkefli bin Aini, Abd Hakim Mohad, Rosmawati Mohamad Rasit, Muhammad Faisal Asha`ari, Siti Rugayah Tibek, Muhammad Adib Samsudin, Salasiah Hanin Hamjah, Ahmad Irdha Mokhtar & S. Salahudin Suyurno. 2014. Komunikasi dakwah antara budaya dalam masyarakat majmuk di sabah. Dlm. Anuar Puteh & Ahmad Irdha Mokhtar (pnyt.). Seminar Antarabangsa Dakwah & Etnik 2014; Dakwah & Etnik: Perspektif Multi-disiplin2,

Published
2015-12-31
How to Cite
Osman, K., Mohd Nasir, B., Tibek, S. R., & Mokhtar, A. I. (2015). USLUB DA’WAH IN DĪWĀN IMAM SHĀFIᶜĪ. Al-Hikmah, 7(2), 23-39. Retrieved from https://spaj.ukm.my/jalhikmah/index.php/jalhikmah/article/view/149
Section
Articles

Most read articles by the same author(s)

1 2 > >>